Witam,
Dzisiaj w ramach pierwszej części przeglądu browarów łódzkich artykuł na temat browaru Towarzystwa Akcyjnego „Browar Parowy Sukcesorów K. Anstadta”.
Na obrazku wstępnym widok Browaru Parowego Sukcesorów K. Anstadta w 1889 r.
SZLAKIEM ODRODZENIA PRZEMYSŁU PIWOWARSKIEGO W POLSCE – 1931 r.
Jedną z gałęzi przemysłu spożywczego, odgrywających poważną rolę w życiu gospodarczym naszego kraju jest – piwowarstwo.
Przemysł ten w ciągu ostatnich zwłaszcza lat wykazał znaczny rozwój, w wielu wszakże wypadkach nie osiągnął jeszcze przedwojennego poziomu produkcji. Złożyło się na to wiele przyczyn, z których na pierwszym miejscu postawić należy zmniejszenie się popytu na rynkach krajowych i zagranicznych, oraz olbrzymie zniszczenie urządzeń technicznych w poszczególnych placówkach, dokonane w latach wojny.
Niezależnie od znacznego spadku konsumpcji i od ciężkich ofiar, jakie ponosić musieli przedsiębiorcy, pragnący naprawić zło, spowodowane przez wojnę – przemysł piwowarski kroczy nieustannie drogą rozwoju. I z dumą podkreślić należy, że stan techniczny poszczególnych placówek osiągnął już poziom bardzo wysoki, wyższy często od przeciętnego poziomu tego rodzaju zakładów zagranicznych, które nie odczuły w tak znacznym stopniu skutków wojny.
1889 r. „Widoki posiadłości spadkobierców Anstadta w Łodzi.” 1, 2, 3. Widoki z Helenowa; 4. Browar; 5. Brama; 6. Lodownia nad stawem.
Przedsiębiorstwem, którego rozwój mamy możność stale obserwować, jest zasłużona w przemyśle piwowarskim firma „Browar Parowy Sukcesorów K. Anstadta”, Towarzystwo Akcyjne w Łodzi, ulica Pomorska Nr. 34/36.
Świetny rozwój tej placówki, założonej w roku 1867 przez małżonków Karola i Teresę Anstadtów, uległ zahamowaniu w okresie wojny światowej, kiedy to rekwizycja miedzi oraz naczyń miedzianych, motorów, antałków, oraz całego zapasu butli stalowych do kwasu węglowego – wyrządził Tow. Akcyjnemu straty, zdawało się – niepowetowane. I tylko niezmordowanej pracy i wysiłkom sprężystego kierownictwa zawdzięcza browar, iż należy dziś do tych nielicznych przedsiębiorstw przemysłowych, których wytwórczość obecnie sięga 100% przedwojennej.
Tow. Akcyjne „Browar Parowy Sukcesorów K. Anstadta”, rozporządzające kapitałem zakładowym w wysokości 2.100.00 zł – obejmuje trzy zakłady przemysłowe: browar parowy, słodownię i fabrykę kwasu węglowego (CO2), założoną w roku 1908.
Kompleks gmachów fabrycznych, zainstalowane według wymogów nowoczesnej techniki i zaopatrzone w najnowszej konstrukcji maszyny i aparaty – rozmieszczone są na obszarze 16 (szesnastu) morgów.
Olbrzymia słodownia produkuje słód nie tylko na potrzeby własne browaru, lecz również dla szeregu firm krajowych.
Z pośród urządzeń technicznych przede wszystkim zwraca uwagę zainstalowana w 1929 roku nowa podwójna warzelnia dla Warki 300 (trzystu) hl. a wyposażona we wszystkie zdobycze techniki doby ostatniej. Celem osiągnięcia możliwie najwyższej ekonomii zastosowany został system ogrzewania parą, a każdy mechanizm posiada osobny napęd od własnego motoru.
Fermentownia wyposażona jest w kadzie czysto aluminiowe.
Składownia może pomieścić około 80.000 hl. piwa gotowego. Zastosowano też, rzecz prosta, maszyny do automatycznego obciągania piwa w butelki i antałki. Cały szereg precyzyjnych maszyn i aparatów czerpie siłę z 2 motorów o sile 120 HP. Uruchomiono przy browarze również własną stolarnię, bednarnię i blacharnię, dla wyrobu naczyń transportowych i innych.
Etykietka piwa pilzneńskiego, źródło ZETO
Ponadto wymienić należy olbrzymią lodownię, zainstalowaną na terenie browaru, największą w kraju. Lód doprowadza się za pomocą specjalnych elewatorów wprost z 3 wielkich stawów.
Własny tabor przewozowy browaru składa się z wagonów kolejowych, samochodów ciężarowych i 50 zaprzęgów konnych.
Na terenie browaru znajduje się fabryka kwasu węglowego (CO2), wytwarzająca rocznie około pół miliona kg. tego produktu. Maszyny i aparaty tej fabryki obsługiwane są przez 2 motory o sile 80 HP.
Sprężyste kierownictwo browaru, które swą niezmordowaną pracą zdołało podnieść przedsiębiorstwo z katastrofalnego stanu w jaki wpędziła je zawierucha wojenna, spoczywa w rękach pp. Adolfa Delnitza i Jadwigi Handke, jako Dyrektorów Zarządzających.
Jedno podnieść należy ze szczególnym naciskiem. Oto, że kierownictwo browaru daje dowody pojmowania,, iż powodzenie każdej placówki przemysłowej oparte jest na ścisłej współpracy i wzajemnym zrozumieniu obopólnych korzyści przez wytwórcę i sprzedawcę. Ten stosunek harmonijnego współżycia cechuje współpracę pomiędzy To. Akc. „Browar Parowy Sukcesorów K. Anstadta” a restauratorami polskimi i niewątpliwie ta właśnie okoliczność przyczyniła się do utrwalenia węzłów osobistej sympatii i wzajemnego zbliżenia się, co – oczywiście – leży w dobrze zrozumianym obopólnym interesie…
(675)
Leave a Reply