Witam,
Dzisiaj drugi wpis na temat działu piwowarskiego na wystawie w Niżnym Nowogrodzie w 1896 r. Pierwsza część jest TUTAJ. Wpis dodatkowo ubarwiają stare plakaty reklamowe rosyjskich browarów 🙂
Z WYSTAWY W NIŻNYM NOWOGRODZIE – UWAGI PIWOWARA
Godne jest zaznaczenia iż sprzedaż piwa w Cesarstwie odbywa się prawie wyłącznie w butelkach. Prowincyonalne browary prawie innej sprzedaży nie znają. Zaciekła też między browarami się prowadzi 
konkurencya. Browary Cesarstwa nie specyalizują swojej produkcyi, lecz wyrabiając każdy kilka gatunków piw mocniejszych i słabszych, dając przytem najrozmaitsze nazwy tym piwom, a często, jak się to i u nas w swoim czasie działo, z jednej beczki kilka gatunków piwa się obciąga.
Większość browarów warzy przytem miody słabsze i mocniejsze, chmielone i zupełnie słodkie z owocowemi smakami i t. d. Są nawet takie, które obok piwa wyrabiają i wody gazowe i owocowe kwasy i t. d . – Słowem, aby handel szedł. Ceny też są niestałe, zależne od wyrobionej marki browaru i szumnej nazwy piwa lub miodu. Browary Niżegrodzkie piwo pilzeńskie i bawarskie produkowane z chudych, chociaż dosyć mączystych jęczmionów saratowskich, a kupowanych w tym roku po 40 kop. za pud, sprzedają po 1 rs. 10 kop. do 1 rs. 50 kop. za wiadro w butelkach.
Charakterystycznem jest, iż pomału browary Cesarstwa, ulegając potrzebom konsumcyi, przechodzą od wyrobu piw ciemnych do wyrobu piw jasnych czeskich; niektóre z nich eksportowe dopiero w tym roku wypuściły piwo Pilzeńskie. Piwa, przedstawione na wystawie, są mocne, chmielne, lecz brak im przyjemnego, i charakterystycznego aromatu właściwego odpowiednim gatunkom piwa. Bez wyjątku piwa eksportowe są filtrowane, a zatem czyste i z połyskiem.
Eksportowe, browary Petersburga, Moskwy, Wilna, Rygi i Samary wystawiły surowe produkty swoich browarów; z czego wynika, że w znacznej części pochodzą one z Królestwa Polskiego i Kraju Zachodniego. Najcelniejsze też okazy jęczmienia browarnego w witrynie i kolekcyach Kalinkina i Nowej Bawaryi są pochodzenia z Królestwa Polskiego i Zachodnich guberni.
Wystawcy nasi rolnicy również wystawili piękne okazy browarnego jęczmienia i stwierdzili, iż produkcya ta na właściwej znajduje się drodze; dowodzi to również, że zrozumieli potrzeby rynku surowych produktów browarnych. Z tej racyi powinni również zwrócić uwagę na próby browarnego jęczmienia z dóbr „Litewskie Wysokie” Hr. Potockiej, w 6 gatunkach umieszczone w halli I-go oddziału rolniczego z lewej strony 2-go frontowego wejścia, jak również na całą kolekcyę nasion tejże wystawczyni, która zdołała już ogół 
zwiedzajączch słusznie zainteresować. Takie próby, jak S. Chevalieur, Angielski „Gold Melon”, Doński „Hanna” Morawski, Szwedzki 2-u rzędowy i Szwedzki 6-o rzędowy, mogą zadowolić każdego piwowara; – są to jęczmiona w całem znaczeniu browarne, mączyste, o cienkiej skórce, równem, pękatem, dobrze wykształconem ziarnie. Szwedzki 6-o rzędowy jako oryginalny i niepowszednie piękny okaz wielorzędowego jęczmienia, dostarczony był przez departament ministeryum rolnictwa do kolekcyi jęczmionów, przedstawionej w witrynie Nowej Bawaryi.
Browary Cesarstwa znajdują się w tych niedogodnych warunkach, iż do wyrobu lepszych piw, zwłaszcza jasnych, są zmuszone sprowadzać jęczmiona z oddalonych Południowo-Zachodnich i Zachodnich guberni.
Rolnictwo nasze mogłoby tę okoliczność korzystnie wyzyskać i być głównym dostawcą browarnego jęczmienia, którego zapotrzebowanie z każdym rokiem w miarę rozwoju piw jasnych będzie wzrastało, a przy podniesionej akcyzie będzie złem koniecznem dla tych browarów. Kolekcya jęczmienia Kalinkina i Nowej Bawaryi daje niezbyt korzystne wyobrażenie o jęczmionach Cesarstwa. Najczęściej ziarno bywa chude, o grubej skórze, pomarszczonej, a jeżeli spotykają się okazy ciężkiego jęczmienia z Południowych guberni, to przeważnie są one szkliste, co oznacza, że posiadają za wiele ciał białkowatych, a za mało krochmalu. Ceny jęczmienia w Cesarstwie w tym roku były różne, zacząwszy od 25 kop. aż do 1.25 kop. za pud polskiego jęczmienia loco Samara w browarze Żygulowskiem.
Tak samo dzieje się i z chmielem. Browary Cesarstwa zaopatrywane bywają w zagraniczny towar przez kupców Norymberskich. W krajowy zaś zaopatrywują je znane firmy warszawskie, które obecnie wywalczyły uznanie dla chmielu krajowego, a przedewszystkiem polskiego. Pomimo to do piw eksportowych w znacznej mierze, obok chmielu polskiego, używają zagranicznego.
We wszystkich nieomal witrynach przedstawiono celniejsze gatunki chmielu krajowego obok zagranicznych. Z kolekcyi tych jest widoczne, iż gatunki szczególniej polskie nie ustępuje najcelniejszym zagranicznym, jednak pozostawiają wiele do życzenia pod względem siarkowania, a także dlatego, że w niewłaściwym czasie były zebrane.
Przedstawicieli chmielarstwa polskiego i wołyńskiego prawie że zupełnie niema na wystawie. Jedynie kupcy warszawscy: firma Jakóba Kahna, Beilina i Towarzystwo Akcyjne Chmielarskie, dawniej Vavra wyręczając rolników, przedstawiły celne gatunki chmielu wołyńskiego i polskiego. Należy się przeto tym firmom uznanie ze strony rolników, gdyż, przedstawiając swoje opakowanie i preparowanie chmielu, jednocześnie zarekomendowały towar krajowy. Z rolników Cesarstwa przedstawił p. Łanin z Nowgorodzkiej guberni chmiel ze swoich plantacyi.
W dziale technicznym przyrządów i urządzeń browarnych niepodzielnie jedyne miejsce bez konkurencyi zajęła fabryka p. Karola Posepnego z Warszawy. Eksponaty tej firmy są umieszczone w hali głównej maszyn i zajmują znaczną przestrzeń po lewej stronie od głównego wejścia. Firma p. Posepnego przedstawiła przyrządy i aparaty, ściśle do potrzeb i technicznych wymagań ówczesnego piwowarstwa zastosowane, wkraczając w dziedzinę samodzielnego konstruowania. Warzelnia piwa przedstawiona jest w całej okazałości.
Prostota konstrukcyi; zajmowanie połowy tego miejsca co dzisiaj pod całkowite urządzenie warzelni, wyłączenie transmisyi, pasów, uniemożliwienie przez to nieszczęśliwych wypadków i oszczędności na pasach; i na materyale opałowym przez urządzenie ogrzewania parą kotłów kadzi zaciernej i pomocniczej, zaopatrzonej w dubeltowe dna; uwzględnienie wentylacyi i łatwość oczyszczania pojedyńczych części – są to poważne dane, zapewniające wynalazkowi p. K. Posepnego – duże zastosowanie.
Również firma ta przedstawiła cały szereg maszyn, przyrządów, pomp i aparatów browarnych, stanowiących jej specyalność, opatentowanych lub też podług obcych modelów wykonanych. Wszystkie przedstawione okazy odznaczają się dokładnem wykonaniem.
Reasumując wszystko, przychodzimy do wniosku, iż piwowarstwo w Cesarstwie w pomyślnym znajduje się rozwoju. Browary wielkie robią poważne naprzód kroki, jako eksportowe, chociaż walczą z trudnościami technicznemi i z brakiem miejscowych odpowiednich surowych materyałów.
System akcyzny i niedostateczna ilość wyborowego browarnego jęczmienia, brak zdolnych a swojskich piwowarów – stanowią poważne przeszkody. Pomimo to piwowarstwo rozwija się szybko, konsumcya piwa niepomiernie wzrasta z każdym dniem, przyszłość przeto eksportu otwiera się i dla browarów Królestwa Polskiego, które daleko wygodniejsze pod wielu względami posiadają warunki, mając swojskie fachów siły do rozporządzenia, miejscowy jęczmień i chmiel.
Żałować należy, ił browary warszawskie nie korzystały z tej okazyi i zbiorowemi siłami nie postarały się wystąpić na wystawie odpowiednio, dać możność zapoznania się z ich wyrobami konsumentom Cesarstwa, a jednocześnie zdobyć sobie odznaczenie na konkursie i założyć podwaliny przyszłemu eksportowi.
K. Trąbczyński
(4201)
Leave a Reply